Ne zamandan beri; ne saatten haberim var, ne takvimden... Sabahlar akşamlara, günler haftalara karışmış bir süredir ve sadece yarışıyorlar birbirleriyle... Ne zaman diğer dilime geçiyoruz, farkında bile olmadan yaşıyorum bir süredir.
Şikayetçi miyim, asla!
Özlemişim böyle koşturmadan uzak, anı yaşamayı... İyi geldi aslında.
Gece gündüz açık olan bilgisayarımı sadece "tarif aramak" için kullandım son 10 gündür... Bilgisayarda gece yarılarına kadar üzerinde çalıştığım projelerim, son rötüşları için bekleyedursun, ben "ev hanımı" ve "anne" moduna iyice kaptırdığım için, dönüp bakmadım bile...
Bugün ayın 4'ü olmasa, "hayata dönüş" olmayacaktı yine... Ama artık yavaş yavaş "bu tarafa" geçme vakti... Okulların açılmasına, tatilin bitmesine ne kaldı ki...
* * *
Ocak 15 itibariyle başlayan tatilimizin ilk 10 günü başka yerlerde, başka diyarlarda geçti, çok da güzeldi. Uzun uzun anlatmak, belki fotoğraflar paylaşmak mümkün değil şimdilik ama, söyleyebileceğim (bu blog açısından en önemli bilgi olan) "nasıl da çok yediğim!"
Gerçekten, ipun ucu öyle böyle değil, inanılmaz kaçtı!
Değişik tadları keşfetme aşkı veya misafirperverlik adına yapılan inanılmaz ısrarlar, bu doz aşımının temelleriydi. Buna rağmen, bu "ağır" mesaiye rağmen, döndüğümde "gram" bazında da olsa kilo verdiğimi görmem, nasıl keyiflendirdi anlatamam.
Sonrasında eve dönüş ve 10 gündür "isteyerek, dileyerek, keyif alarak" mutfakta olmak, vicdan azabı falan duymadan da her yaptığımdan "tadımlık değil, doyumluk" denen ölçülerde yemek...
Bugün tartılma günümdü ya, sabah çıkarken tartıya, başladım korkmaya, dua etmeye! Aldım biliyorum da çok olmasın n'oolur!!! Tekrar tekrar indim çıktım... Gördüğüme inanamadığım için... Eşim odaya geldiğinde yatağın kenarına oturmuş, düşünüyordum.
-N'oldu? dedi.
-Ya, sen de tartılsana... Tartı mı bozuldu, yoksa hastalandım mı ben? O kadar yemeye, kilo almamışım, nasıl olur!!!
Eşim de tartıldı, tartı bozuk değil.
Troidimi kontrol ettirmeliyim belki, hipertroid yaşamıştım bir kere daha... "Yersin ama zayıflarsın" belirtilerden biridir ya... Diğer belirtiler yok Allah'a Şükür! Ama başka ne olabilir?
Bu kadar yiyip, sadece 300gr. almak, nasıl açıklanır?
Neyse ki;
- okullar açılıyor,
- hayatım normale dönüyor,
- Mehtap'ın listelerinin birinci haftasına başlanılıyor,
- sporda (henüz yazamadığım) Leslie ile yürüyüşlere devam ediliyor
inşallah...
Mehtap'ın da dediği gibi, istersem yaza kadar 20 kilo verebilirim ben...
