Birbiri ardına "başarı" hikâyeleri geliyor.
Buyrun bir tane daha...
Sadece yazılanları okumak da etkili ama bir de fotoğraflar konuşunca, etki tavan yapabiliyor.
Bu hikâye azmin hikâyesi.
Benim hikâyemle tek benzer yanı, başlama zamanlarının aynı olması.
Nur "10 ayda 25 kg. " vererek ve daha verecek bir 10 kilosu olduğunu söyleyerek, "örnek" oldu tüm başarmak isteyenlere.
Benimkinde ise kayda değer bir şey yok! Hâlâ debeleniyorum, hâlâ 89,9'u göreceğim günü bekliyorum. "Ah Vah" ile bu yolda mesafe alınmayacağını biliyorum.
Ama tamamen de vazgeçmiyorum.
"Denemekten vazgeçene kadar yenilmiş sayılmazsın." *
Bu sebeple; bu başarı hikâyelerini 2 türlü çok seviyorum. Bir, kendi başarısızlığımı yüzüme vurdukları için; iki, beni denemeyi vazgeçmekten alıkoydukları için...
Tüm başaranlara içten tebrik ve teşekkürlerimle...
* John Gordon, Enerji Otobüsü (bu kitapla ilgili bir ara konuşalım)
