6 Mart 2010 Cumartesi

Arada olur bana böyle...

Bakmayın aşağıda yazdıklarıma.

Evet, kendim için istediklerim doğru.

İlk fırsatta, hepsini olamasa da, birkaçını yapacağım...

Ama onun dışında, ben bu yoğunluğu seviyorum!

(ne bu şimdi? tipik terazi dengesizliği mi? :)))

Bilmem olabilir! Yine dengeyi bulmaya çalışırken, dengesizlik yapmış olabilirim. Sevdiğim herkesi mutlu etmek istiyorum ama bu mümkün değil, biliyorum. Ve "başkalarını mutlu etmeye çalışanlar, mutsuzluğa mahkumdur" sözünü de biliyorum.

Doğru/Yanlış tartışılabilir. Ama elimden başkası gelmiyor. Kendimi hep en sona atıyorum, atıyorum... Bazen de sonunda böyle patlamalar yaşıyorum. Ama neyse ki, sık olmuyor, olsa da uzun sürmüyor.

Ben beni bu halimle seviyorum :)))